ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

บทความ

ทัศนศึกษา ณ สวนวชิรเบญจทัศ กับกิจกรรม "อะไรในสวน What's in the park"

วันที่ 8 มกราคม 2557 ช่างเป็นวันที่น่าตื่นเต้นเสียนี่กระไร  พวกเราจะได้ไปทำกิจกรรมสนุกๆ กันที่สวนวชิรเบญจทัศหรือที่เรียกกันสั้นๆ ว่า "สวนรถไฟ" คราวนี้เป็นกิจกรรมทัศนศึกษาครั้งที่ 2 ของพวกเราชาวเทคโนฯ 15  กิจกรรมทัศนศึกษาครั้งนี้นับว่าเป็นกิจกรรมที่สนุกสนาน ตื้นเต้น เฮฮา และร้อนมาก ฮ่าๆๆ ผู้เขียนได้นำกล้องถ่ายภาพไปด้วยกะว่าจะถ่ายภาพความสนุกมาให้ได้ชมกัน  แต่ที่ไหนได้มัวแต่สนุกกับกิจกรรมจนลืมถ่ายภาพเลยทีเดียว ฮ่าๆๆ ส่วนภาพที่นำมาให้ได้ชมนี้ต้องขอขอบคุณ คุณณัฐศักดิ์ ศิริสมบูรณ์เวช (ยอด) มากๆ พร้อมแล้ว...ไปกันเลย!!! แบ่งกลุ่มตามสีและชี้แจงกิจกรรม ไปร้านเช่าจักรยานเพื่อทำกิจกรรม โอ๊ะ!! มีเหตุจลาจลเกิดขึ้น ณ หน้าร้านเช่าจักรยาน เรื่องมีอยู่ว่า..แต่ละทีมจะได้รับลูกโป่งกันทีมละลูก และให้รักษาลูกโป่งนั้นอย่าให้แตกจนกว่าจะจบเกม ฮ่าๆๆ และแล้วก็ไม่รอดที่แต่ละทีมจะโดนเพื่อนอีกทีมทำลูกโป่งแตก สาเหตุมาจากความหมั่นไส้ ฮ่าๆๆ และแล้วก็เริ่มกิจกรรม "อะไรในสวน" พวกเราต้องไปตามสถานที่ต่างๆ ภายในสวน  โดยแต่ละสถานที่จะมีคำใบ้ซ่อนอยู่นั่นเอง...
โพสต์ล่าสุด

ทัศนศึกษา ณ "สวนงู สถานเสาวภา สภากาชาดไทย"

เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 2556 นิสิตเอกเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์  ได้มีโอกาสไปทัศนศึกษา ณ สวนงู สถานเสาวภา สภากาชาดไทย โดยเป็นกิจกรรมหนึ่งในรายวิชา FIELD STUDY ซึ่งการศึกษาในรายวิชานี้จะช่วยให้นิสิตได้เกิดกระบวนการเรียนรู้ที่หลากหลาย และทักษะในการทำงานร่วมกันเป็นทีม เพราะในการไปทัศนศึกษานั้นนิสิตจะเป็นผู้จัดการ  ประสานงาน และวางแผนงานเองทุกขั้นตอน  ในภาคการศึกษาที่ 2 ปี 2556 นี้ นิสิตของวิชาเอกเราได้จัดแบ่งกลุ่มออกเป็น 4 กลุ่ม  และจัดการทัศนศึกษาจำนวน 4 แห่ง โดยแห่งแรกที่พวกเราได้ไปทัศนศึกษากัน คือ  สวนงู สถานเสาวภา สภากาชาดไทย  ผู้เขียนจึงได้นำภาพการไปทัศนศึกษาครั้ง นี้ มาให้ชมกันว่าจะสนุกสนานและน่าตื่นเต้นเพียงใด   วันนั้นเพื่อนๆ นัดกันประมาณ 8 โมงเช้าได้  จากภาพ ขณะเดินเท้าจากสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินสามย่านไปยังสวนงู แสงแดดยามเช้าช่างอบอุ่น สองสาวแวะถ่ายภาพกัน ณ หน้าสภากาชาด (ทริปนี้สองคนนี้มีหลายภาพมาก เพราะผู้เขียนเดินตามหลังสองคนนี้ตลอด ฮ่าๆๆๆ) เพื่อนๆ ที่เดินทางมาถึงก่อนแล้วกำลังลงทะเบียน เมื่อลงท...

ความรู้สึก..."เท่าที่มี"

ลืมจริงจังว่ายังเหลือบล๊อกที่ต้องถ่ายทอดอีกหนึ่งเรื่อง "งานนิทรรศการ TECHNO SHOWCASE"  หากจะให้พูดรายละเอียดเกี่ยวกับงานนิทรรศการดังกล่าว อยากจะให้ท่านผู้อ่านลองค้นหาคำว่า "งานนิทรรศการ TECHNO SHOWCASE" อาจจะปรากฏขึ้นมามากพอสมควรเพราะมีเพื่อนหลายคนได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับงานนี้ไว้  แต่ในส่วนของความรู้สึกในฐานะทีมงานที่จัดงานนี้ขึ้นมา ต้องขอบอกว่าเราได้เรียนรู้อะไรจากงานนี้มาก ทั้งในส่วนของการวางแผน การประชุมงาน การเตรียมงาน การดำเนินการต่างๆ จนประสบความสำเร็จและผ่านพ้นไปได้ด้วยดี สิ่งหนึ่งที่เราเห็นคือ ความทุ่มเทของทุกคน การทำงานครั้งนี้จะประสบความสำเร็จไม่ได้หากปราศจากพลังกายพลังใจของเพื่อนๆ ทุกคน ในระหว่างการทำงานเราอาจจะพบข้อผิดพลาดบ้าง แต่ทุกอย่างเราสามารถแก้ไขได้โดยการร่วมมือกัน ฝึกให้เรามีทักษะในการทำงานที่มากกว่านั่งเรียนในห้องเรียน เราได้ลงมือปฏิบัติจริงๆ รู้จักอดทนและมีความรับผิดชอบต่อส่วนรวม  ณ ขณะนี้มีเพียงความทรงจำที่ดีที่ได้ร่วมงานกับเพื่อนทุกคน อยากจะขอบคุณทุกคน ขอบคุณท่านอาจารย์ทุกท่าน ที่สำคัญคือท่านอาจารย์ผู้รึเริ่มงานนี้ขึ้น เป็นครั้ง...

ศึกษาเรียนรู้จากนิทรรศการ

ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทร - แหล่งเรียนรู้ศิลปะและวัฒนธรรมไทย (ในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ) วีดิทัศน์เกี่ยวกับศูนย์ศิลปาชีพบางไทร  จัดทำโดย นิสิตภาควิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ ดำเนินงานตามพระราชประสงค์ของ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ในโครงการศิลปาชีพ โดยจัดให้มีการฝึกอบรมบรรดาบุตรหลานเกษตรกรของชาวไร่ชาวนาผู้ยากไร้ ให้มีอาชีพเสริมด้วยการผลิตงานศิลปาชีพ อันได้แก่ งานช่างฝีมือด้านศิลปะหัตถกรรมพื้นบ้าน ดังนั้นศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ จึงมีโครงการที่จะอนุรักษ์และพัฒนาทั้งด้านฝีมือและศิลปะหัตถกรรมพื้นบ้านให้ดีขึ้น นอกจากเป็นแหล่งผลิตแล้ว ศูนย์ศิลปาชีพ บางไทรฯ ยังเป็นแหล่งจำหน่ายและสาธิตงานศิลปาชีพของผู้เข้ารับการฝึกอบรม รวมทั้งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเพื่อเผยแพร่ศิลปะและวัฒนธรรมไทย เป็นที่พักผ่อนห้ความรู้ความบันเทิงและความภาคภูมิใจของชาวไทย ทั้งเป็นที่ประทับใจของชาวต่างชาติ  ศิลปะเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาเป็นเวลานาน การสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะนับเป็นการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ ง...

พิพิธภัณฑ์บนโลกออนไลน์

ONLINE MUSEUM - Remembering Scotland at war (พิพิธภัณฑ์ออนไลน์เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2) นิทรรศการ ถือเป็นสื่อการเรียนรู้ประเภทหนึ่ง ที่มีลักษณะเป็นสื่อผสม โดยใช้วิธีการนำเอาเนื้อหาสาระหรือความรู้มานำเสนอไว้ให้ผู้ชมได้รับชมเพื่อสร้างทั้งความรู้และความเพลิดเพลิน ซึ่งปัจจุบันนิทรรศกาออนไลน์ เป็นเครื่องมือการสื่อสารที่ได้รับความสนใจ และมีบทบาทมากขึ้นทุกขณะ ทั้งในด้านการศึกษา วิทยาศาสตร์ ธุรกิจ สังคม การเมือง อุตสาหกรรม การแพทย์ สาธารณสุข และอื่นๆ  เสน่ห์ของนิทรรศการออนไลน์อยู่ที่ความพิเศษ ที่สามารถถ่ายทอดความเป็นไปต่างๆ ของสิ่งที่ต้องการแสดง ให้ผู้ชมได้เห็น ได้เข้าใจอย่างแจ่มชัด รวดเร็ว และเพลิดเพลินด้วย ทั้งยังเป็นที่รวมของความก้าวหน้า อันจะเป็นแนว ปฏิบัติในการเผชิญกับปัญหาต่างๆ พร้อมทั้งเห็นทางแก้ไขด้วย ซึ่งนิทรรศการออนไลน์นับว่าเป็นสื่อการเรียนรู้นอกห้องเรียนชนิดหนึ่ง ที่จะช่วยให้ผู้เรียนได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว ตามความสนใจ ยกตัวอย่างที่นำมาให้เรียนรู้กันในที่นี้คือ "พิพิธภัณฑ์ออนไลน์เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2" ONLINE MUSEUM - Remembering Scotland at war...

เพียงชั่วขณะที่เราไม่เข้าใจตัวเอง...

สิ่งที่ทำร้ายตัวเรามากที่สุดนั่นก็คือ "ตัวเราเอง" ทุกวันนี้เราก้าวพ้นหลายๆสิ่งได้แต่ไม่สามารถเอาชนะใจตนเองได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว การที่บอกให้ตัวเองทำอย่างนู้นทำอย่างนี้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้เลย จนต้องมีวิธีบังคับใจตัวเอง ช่วงนี้เกิดอาการแบบ...เฮ้อ ฉันเบื่อจังเลย ไม่อยากจะทำอะไรเลยซักอย่าง หมดไฟแล้ว แต่อีกใจก็คิดว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปชีวิตล่มจมแน่ๆ ต้องปลุกตัวเองให้ตื่น แต่ก็ทำไม่ได้เลย ซังกะตายไปวันๆ  วันหนึ่งใช้ชีวิตไปแบบไร้สาระมาก จนหมดวันก็ทบทวนว่าทั้งวันนี่ทำอะไรลงไปบ้าง มีประโยชน์ไหม ตอบเลยว่า "ไม่"  ก่อนหน้านี้มันมีงานหลายๆ อย่างเข้ามาวนเวียนจนวุ่นวาย ชีวิตมีเวลาพักผ่อนน้อยมาก จนตอนนี้มันรู้สึกเบื่อหน่ายกับทุกอย่างที่เข้ามา อย่างวันนี้มีโทรศัพท์เข้ามาแต่เช้า   7-8 สาย บอกเลยไม่ได้รับเลยแม้แต่สายเดียว เพราะไม่อยากจะรับรู้อะไรทั้งสิ้น ทุกครั้งที่มีโทรศัพท์เข้ามา คือ มีงานนั่นนู้นนี่ให้ทำ หรือไม่ก็เกิดเหตุที่ทำให้ต้องใช้ความคิดอย่างมาก  อยากไปใช้ชีวิตที่สงบ อยู่เงียบๆ คนเดียวซักพัก ช่วงนี้จิตใจว้าวุ่นเกินทน สติแตกก็ว่าได้ บังคับความคิดตัวเองไม่ได้ อยากปิดเท...

เพียงชั่วขณะที่เราเผลอลืมใจ...

ความรู้สึกที่อธิบายเป็นคำสั้นๆ ค่อนข้างยาก นอนคิดทุกคืนว่า ทุกวันนี้ใช้ชีวิตอย่างไม่มีเป้าหมาย อยากให้ชีวิตจบลงเร็วๆ รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับทุกสิ่ง ช่วงเวลาที่เราทำงาน เราเรียน เราก็สนุกนะ แต่พอมันผ่านพ้นไปทำไมมันรู้สึกแบบเฉยๆ มันถึงจุดที่ว่าเราเรียนรู้ความรู้สึกคนอื่นจนพอจะเข้าใจแล้วว่า ชีวิตมนุษย์ก็เป็นแบบนี้ เกิดขึ้น มีอยู่ ดับไป มีความรัก โลภ โกรธ หลง ก็เกิดขึ้นกับทุกคน จนพอมาตั้งคำถามกับตัวเองว่าเรารู้สึกอย่างไร ณ ช่วงเวลาหนึ่งๆ แต่กลับไม่สามารถตอบตัวเองได้ ยิ่งถ้ามีใครมาถามว่า เป็นยังไงบ้าง ... ส่วนใหญ่ที่ตอบออกไป "ก็ดีนะ,ไม่รู้สิ,เฉยๆ,โอเค" อันที่จริงมันรู้สึกมากกว่านั้นแต่ไม่รู้จะอธิบายไปเพื่ออะไร เราก็มีความคิดของเรา เรารู้สึกคนเดียวก็เพียงพอแล้วประมาณนั้น  อันที่จริงก็เป็นเด็กเก็บกดพอสมควร เพราะเวลามีปัญหาก็ไม่อยากจะเอาไประบายกับใคร แม้กระทั่งคนในครอบครัว บ่อยครั้งเห็นครอบครัวคนอื่นเค้าอบอุ่นก็อิจฉา อนาคตจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรก็ไม่รู้เหมือนกัน หรือเพราะชอบคิดกังวลไปคนเดียว หรือจะคาดหวังไว้สูง และก็พอรู้ว่าเป็นไปไม่ได้แน่ๆ คนเราก็มีสิ่งที่คาดหวังเหมือนกัน แต่จะมีซั...